Rozdział 1 = Poznanie Runów

I. Czym są runy / Ich historia

Znaki runiczne są najstarszym typem pisma ludów północy Europy. Słowo runa (run) oznacza w języku staroskandynawskim tajemnicę, sekret, magię.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Runy powstały w starożytnej Europie (ok. I wieku). Służyły one do zapisywania krótkich informacji na korze drzewa, kamieniu bądź skale. Jak głosi, piękna skandynawska legenda, runy podarował ludziom Bóg Odyn, by mogli korzystać z ich mocy. Odyn bardzo pragnął posiąść wielką wiedzę. W zamian za dostęp do źródła wiedzy i mądrości ofiarował sam siebie, przebijając sobie bok włócznią. Dzisiaj runy są rzadko używane, najczęściej można je spotkać w starych utworach literackich np. Baśnie Barda Beedl’a.

II. Legenda o powstaniu run

Powstanie alfabetu runicznego po dziś dzień jest wielką tajemnicą. Powstała nawet legenda opisująca ich stworzenie.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Odyn najpierw poświęcił swoje oko, wrzucając je do studni Olbrzyma Mimira. Mógł za to napić ze źródła wiedzy i mądrości. Tracąc częściowo zdolność widzenia, zyskał zdolność widzenia nadprzyrodzonego. Brak oka, podobnie jak innego rodzaju ułomności, są widomym znakiem związków z zaświatami. Następnie Odyn, składając ofiarę z samego siebie, przebił sobie bok włócznią, a bogowie powiesili go za stopę - głową w dół - na świętym drzewie świata Yggdrasilu. Wisiał tak dziewięć długich dni i nocy, cierpiąc - dopełnił w ten sposób całości misterium wtajemniczenia i śmierci. Po dziewięciu dniach, nawiedziło go światło nareszcie odkrytych run. Odgadując ich sens, Odyn stał się władcą rytych znaków mocy. Wyrył je wszystkie na kijach magicznych, następnie zeskrobał je dobrze naostrzonym nożem na drobne wiórki, które zmieszał z miodem i dał do wypicia ludziom, przekazując im w ten sposób magiczne znaki. Odyn pouczał, że z run należy korzystać we wszystkich życiowych okolicznościach, gdyż są one przewodnikiem i służą pomocą.

III. Alfabet Futhark

Jest to najstarszy i najczęściej używany alfabet runiczny. Składa się on z 24 znaków. Jego nazwa pochodzi od pierwszych sześciu liter alfabetu f, u, th, a, r, k.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Alfabet: